To ESG είναι παντού. Δεν μπορείτε να συζητήσετε για τις δραστηριότητες ή τις προοπτικές μιας επιχείρησης χωρίς να αναφερθούν τα αρχικά ESG. Ορισμένοι σχολιαστές προβληματίζονται από αυτό.
«Υπάρχει μια σταθερή προσφορά ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονται για τα χρηματοοικονομικά, αλλά καταλήγουν να εργάζονται στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες σε ρόλους ESG», έγραψε ο Matt Levine του Bloomberg τον Μάρτιο, αλλά αυτό ήταν συγκρατημένο σε σύγκριση με το πρόσφατο σχόλιο του Elon Musk ότι «το εταιρικό ESG είναι ο ενσαρκωμένος διάβολος».
Οι σκεπτικιστές (και οι έμπειροι) παρατηρητές των επιχειρήσεων γνωρίζουν ότι πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση όταν άλλα ακρωνύμια με τρία γράμματα αποκτούν ευρεία δημοτικότητα. Διοίκηση μέσω στόχων (MBO), Διοίκηση ολικής ποιότητας (TQM), επανασχεδιασμός επιχειρηματικών διαδικασιών (BPR), εταιρική κοινωνική ευθύνη (CSR): κάθε μία από αυτές τις ιδέες κυριάρχησε για ένα διάστημα στην ατζέντα.
Όλες ξεκίνησαν με την ανάλυση που αξίζει τον κόπο. Αλλά στον περίεργο κόσμο της διοικητικής σκέψης, αυτό που ξεκινά ως μια ενδιαφέρουσα σκέψη συχνά είτε διαστρεβλώνεται είτε αραιώνεται καθώς αυξάνεται η αποδοχή της. Όσο περισσότερο βλέπετε και ακούτε ένα γνωστό ακρωνύμιο με τρία γραμμαρα να κυκλοφορεί, τόσο πιο πιθανό είναι η ιδέα να γίνει η τελευταία αποτυχημένη μόδα περιγράφει στους Financial Times ο Stefan Stern, συγγραφέας του βιβλίου "How to Be a Better Leader" και επισκέπτης καθηγητής στο Bayes Business School, City, University of London.
Φυσικά, οι επικεφαλής των επιχειρήσεων δεν μπορούν να απορρίπτουν τις ανησυχίες για τo ESG γιατί θεωρούν ότι είναι απλά μία πρόκληση δημοσίων σχέσεων. Σύμφωνα με έρευνα, η JBS, η βραζιλιάνικη εταιρεία συσκευασίας κρέατος, παρουσίασε αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά περισσότερο από 50% τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποεπένδυση από μια σειρά από κεφάλαια, καθώς και στην εγκατάλειψη του προμηθευτή μεγάλων ομίλων σούπερ μάρκετ. Αυτό είναι το σημείο όπου οι ανησυχίες για το ESG μπορούν πραγματικά να βγουν αληθινές.
Η πρόκληση για τους διευθυντές είναι να εμπλέξουν τους υπαλλήλους σε αυτές τις ερωτήσεις. Οι υψηλοί στόχοι ESG μπορεί να είναι «αρκετά ανούσιοι για το προσωπικό», λέει ο Richard Collins, συνιδρυτής του CSR Accreditation, ενός οργανισμού κατάρτισης. Τα μέτρα ESG, τα οποία θα μπορούσαν να παραπλανηθούν, επιβάλλονται από πάνω προς τα κάτω, ενώ η γνήσια δραστηριότητα ESG είναι από κάτω προς τα πάνω και αφορά τους ανθρώπους. Ο Collins συνιστά την ευθυγράμμιση της κοινωνικής ευθύνης με αυτό που πραγματικά κάνει η επιχείρηση. Από αυτό προκύπτει ότι το να προβάλλει μία εταιρεία μεγαλεπήβολους ισχυρισμούς σχετικά με τον ηθικό της σκοπό, ενώ διεξάγει τις συνήθεις επιχειρηματικές δραστηριότητες, μπορεί να οδηγήσει στο green washing.
«Αν το ESG είναι παντού, τι είναι τελικά; Όπως πάντα, το ξυράφι του Όκαμ μπορεί να σας βοηθήσει: αν η επιχείρησή σας κάνει κάτι για το οποίο θα ντρεπόσασταν να το πείτε στους φίλους και την οικογένειά σας, μάλλον δεν πρέπει να το κάνετε. Η απειλή της δημόσιας ντροπής θα πρέπει να είναι αρκετή για να ενθαρρύνει τους περισσότερους επιχειρηματίες να κάνουν καλύτερες επιλογές» καταλήγει ο Stern.
