«Σήμερα η Mytilineos παράγει το 3% του ελληνικού ΑΕΠ, με στόχο το 2024 να φτάσει το 4% ενώ ήδη το 70% των πωλήσεών μας κατευθύνεται προς τις διεθνείς αγορές».
.
Αυτό υπογράμμισε χθες το βράδυ στην πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση αγιασμού, κοπής πίτας του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς ο Ευάγγελος Μυτιληναίος κατά την ανακήρυξή του σε επίτιμο μέλος του επιμελητηρίου.
Ο κ. Μυτιληναίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε στην ομιλία του: «Συνδέομαι συναισθηματικά με τον Πειραιά, καθώς όπως ίσως κάποιοι γνωρίζετε, από εδώ ξεκίνησε ο παππούς μου, Ευάγγελος Μυτιληναίος, την βιοτεχνία του. Το 1908, στον Πειραιά, δημιούργησε την πρώτη επιχειρηματική δραστηριότητα στον Πειραιά πίσω από τον Παπαστράτο. Εκεί ήταν και το πρώτο μου γραφείο».
Αν κάτι χαρακτηρίζει την εταιρεία μας όλα αυτά τα χρόνια, πρόσθεσε ο ίδιος, είναι το γεγονός του συνεχούς μετασχηματισμού και της επαν-εφεύρεσης του εαυτού μας, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Όπως σημείωσε: «αποτέλεσμα του τελευταίου μετασχηματισμού είναι η ΜΥΤ Energy & Metals και η επανίδρυση της ΜΕΤΚΑ ως δύο εταιρείες κατασκευών και παραχωρήσεων. Από μία οικογενειακή επιχείρηση, σήμερα, η MYTILINEOS είναι μια σύγχρονη πολυεθνική εταιρεία, με παρουσία σε 40 χώρες και πέντε ηπείρους και με 5.500 περίπου εργαζόμενους. Έχουμε δημιουργήσει ένα μοντέλο συνεργειών εντός της εταιρείας, που συνδυάζει αρμονικά τη βιομηχανική του κληρονομιά, τις συμβατικές λειτουργίες της ενέργειας, τη σημαντική δραστηριότητα σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη μεταλλουργία και τις καινοτόμες προσπάθειες στην τεχνητή νοημοσύνη».
Ο κ. Μυτιληναίος πρόσθεσε: «Σήμερα η Mytilineos παράγει το 3% του ελληνικού ΑΕΠ, με στόχο το 2024 να φτάσει το 4% ενώ ήδη το 70% των πωλήσεών μας κατευθύνεται προς τις διεθνείς αγορές. Τίποτα από όλα αυτά δεν μας χαρίστηκε και για το παραμικρό απαιτήθηκε κόπος και θυσίες για να γίνει. Και τα πράγματα στη διεθνή επιχειρηματικότητα είναι ακόμα πιο δύσκολα».
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Mytilineos σημείωσε ακόμα πως «παλαιότερα, οι προτεραιότητες για τον CEO μιας εισηγμένης εταιρείας φαίνονταν αρκετά πιο απλές: να διευθύνει και να μεγεθύνει την εταιρεία αποτελεσματικά, ώστε να εξασφαλιστεί ένα καλό μέρισμα για τους μετόχους.
Aυτές οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Πλέον ένας σύγχρονος CEO δεν πρέπει να επαναπαύεται, πρέπει να είναι συνέχεια στις επάλξεις για να μπορεί να ανταποκριθεί σε μια σειρά προκλήσεων όπως:
– γεωπολιτική αβεβαιότητα,
– συνεχώς αυξανόμενα ρυθμιστικά πλαίσια και κανονισμοί,
– υψηλός πληθωρισμός και επιτόκια,
– αυξανόμενος λαϊκισμός,
– κυβερνοεπιθέσεις και προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη.
O σύγχρονος CEO έχει υποχρέωση ταυτόχρονα να αποφασίζει και πότε πρέπει να συμμετέχει δημόσια σε συζητήσεις περίπλοκων πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων. Η πίεση είναι συνεχής για να κάνεις και να πεις τα “σωστά” πράγματα».
«Δεν θέλω να σας προκαταβάλω, κατέληξε ο ίδιος, θέλω όμως να εξάψω τη φαντασία σας γι’ αυτά που μπορεί να κάνει η ελληνική επιχειρηματικότητα στον παγκόσμιο στίβο».
