Φέτος συμπληρώνονται τριάντα χρόνια απ΄την Διακήρυξη και Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου (Beijing Declaration and Platform for Action), η οποία θεσπίστηκε το 1995 και αποτελεί ακόμα και σήμερα το πιο πλήρες, αναλυτικό και επιδραστικό κείμενο για την ισότητα των φύλων και την δίκαιη μεταχείριση των γυναικών σε κάθε τομέα. Το μακρινό 1995, η Διακήρυξη υιοθετήθηκε στην τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες από 189 κυβερνήσεις. Μέσα σε αυτά τα τριάντα χρόνια ο ρόλος της γυναίκας συνεχώς μεταλλάσσεται, πολλές μάχες έχουν κερδηθεί, αλλά ακόμα και σήμερα κορίτσια και γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με το σκληρό πρόσωπο των παγιωμένων ανισοτήτων. Η επέτειος αυτή και η φετινή ημέρα της Γυναίκας, γιορτάζεται από τον ΟΗΕ, με σύνθημα «For All Women And Girls», έχοντας πίσω μας μία χρονιά κατά την οποία 612 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έζησαν εν μέσω της βάναυσης πραγματικότητας των ένοπλων συγκρούσεων.
.
Γυρνώντας πίσω στο 1995, μόνο 12 χώρες διέθεταν νομικές κυρώσεις κατά της ενδοοικογενειακής βίας, ενώ σήμερα, υπάρχουν 1.583 νομοθετικά μέτρα σε 193 χώρες, εκ των οποίων 354 στοχεύουν ειδικά στην ενδοοικογενειακή βία. Παράλληλα σήμερα 112 χώρες έχουν ξεχωριστά Εθνικά Σχέδια Δράσης για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, όπως προέβλεπε η Διακήρυξη του Πεκίνου, ενώ το 2010 υπήρχαν μόλις 19.
Πρόσφατα στοιχεία της Eurostat δίνουν την εικόνα της γυναικείας εκπροσώπησης στον εργασιακό χώρο σε βάθος δεκαετίας, από το 2014 έως το 2023. Σύμφωνα με αυτά οι γυναίκες παρότι αποτελούν σχεδόν το ήμισυ του εργατικού δυναμικού στην Ένωση με ποσοστό 46,4%, προκύπτει ότι κατέχουν πολύ χαμηλότερο ποσοστό σε ανώτατες, διευθυντικές θέσεις, αγγίζοντας μόλις το 34,8%. Η χώρα μας μάλιστα βρίσκεται στην προτελευταία θέση ανάμεσα στους 27 το 2023, με την Ρουμανία να είναι η μόνη χώρα κάτω από εμάς. Για το 2023 το ποσοστό των εργαζόμενων γυναικών σε διευθυντικές θέσεις ανέρχεται σε 0,87%, που μεταφράζεται σε απόλυτα νούμερα ως περίπου 39.000 άτομα. Την ίδια στιγμή, ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 1,94%. Επίσης από το 2014, ο συνολικός αριθμός των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις στην ΕΕ αυξήθηκε κατά 3,1 ποσοστιαίες μονάδες και 20 χώρες σημείωσαν αύξηση.
Παρατηρώντας τη γενική πορεία της Ελλάδας μέσα στην δεκαετία από τα διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat βλέπουμε απότομη μείωση ανάμεσα στα χρόνια 2014-2017 της τάξης του 40% και μια σταδιακή, αργή αλλά σταθερή ανάκαμψη από το 2018 έως το 2023. Το γεγονός αυτό δεν αλλάζει όμως ότι η χώρα μας είναι «ουραγός» σε άλλον ένα κρίσιμο τομέα που σχετίζεται με την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σήμερα, παρότι η άνθιση του τομέα ESG εντός των εταιριών προδιαγράφει ένα πιο ευοίωνο μέλλον για τις γυναίκες επαγγελματίες, φαίνεται ότι πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικότερα, από την θεωρία και τα νομοθετήματα στην ουσία και την πρακτική. Η Διακήρυξη του Πεκίνου, στην παράγραφο 118 αναγνωρίζει σύντομα και εύληπτα ότι «Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις κατά των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξης τους». Ακριβώς για αυτή την άρση της παρεμπόδισης ανάπτυξης πρέπει να κινηθούν γρήγορα διαδικασίες ώστε να οικοδομηθεί μια εργασιακή πραγματικότητα που ο παράγοντας του φύλου δεν θα αποτελεί τροχοπέδη για κανέναν και καμία.
