Η Ανταρκτική αποτελεί ένα από τα μέρη, όπου οι συνέπειες του κλιματικού εφιάλτη είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Όσο υπερθερμαίνεται η παγωμένη ήπειρος, τα φυτά που καλύπτουν όλόκληρη τη χερσόνησο έχουν δεκαπλασιαστεί μέσα στις τελευταίες δεκαετίες.
.
Όπως διαπιστώθηκε μέσα από ανάλυση δορυφορικών δεδομένων, υπήρχε λιγότερο από ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο βλάστησης το 1986, αλλά μέχρι το 2021 το φυτό κάλυπτε 12 χιλιόμετρα της χερσονήσου. Η εξάπλωση των φυτών, κυρίως βρύα, έχει επιταχυνθεί από το 2016, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Η ανάπτυξη της βλάστησης σε μια ήπειρο που κυριαρχείται από πάγο και γυμνούς βράχους είναι ένα σημάδι της εμβέλειας της παγκόσμιας θέρμανσης στην Ανταρκτική, η οποία θερμαίνεται ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι αυτή η εξάπλωση θα μπορούσε να αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για ξένα χωροκατακτητικά είδη στο παρθένο οικοσύστημα της Ανταρκτικής.
Σύμφωνα με τον Guardian, το 2021 έπεσε βροχή, όχι χιόνι, στην κορυφή του τεράστιου καλύμματος πάγου της Γροιλανδίας για πρώτη φορά στα χρονικά.
«Το τοπίο της Ανταρκτικής εξακολουθεί να κυριαρχείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από χιόνι, πάγο και βράχο, ενώ μόνο ένα μικρό μέρος του αποικίζεται από φυτική ζωή», δήλωσε ο Δρ Τόμας Ρόλαντ, ο οποίος ήταν διευθυντής της μελέτης. «Αλλά αυτό το μικροσκοπικό κλάσμα έχει αυξηθεί δραματικά – δείχνοντας ότι ακόμη και αυτή η τεράστια και απομονωμένη ερημιά επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο». Η χερσόνησος έχει συνολική έκταση περίπου 500.000 χιλιόμετρα.
Η ανάπτυξη της βλάστησης σε μια ήπειρο που κυριαρχείται από πάγο και βράχους είναι ένα σημάδι της εμβέλειας της παγκόσμιας θέρμανσης στην Ανταρκτική, η οποία θερμαίνεται ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι αυτή η εξάπλωση θα μπορούσε να αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για ξένα χωροκατακτητικά είδη στο παρθένο οικοσύστημα της.
Η επιτάχυνση της εξάπλωσης των βρύων από το 2016 συμπίπτει με την έναρξη της σημαντικής μείωσης της έκτασης των θαλάσσιων πάγων γύρω από την Ανταρκτική. Οι θερμότερες ανοικτές θάλασσες μπορεί να οδηγούν σε υγρότερες συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη των φυτών, δήλωσαν οι ερευνητές. Τα βρύα μπορούν να αποικίσουν γυμνούς βράχους και να δημιουργήσουν τα θεμέλια των εδαφών που, μαζί με τις ηπιότερες συνθήκες, θα μπορούσαν να επιτρέψουν την ανάπτυξη άλλων φυτών.