Ο δείκτης Higg, ένα από τα πιο δημοφιλή συστήματα αξιολόγησης βιωσιμότητας στο χώρο της μόδας, δεν θα χρησιμοποιείται πλέον σε ετικέτες, διαφημίσεις και άλλο υλικό που απευθύνεται στους καταναλωτές.
.
Ο δείκτης Higg βρέθηκε μέσα στον Ιούνιο στο στόχαστρο ρεπορτάζ και ερευνών ως παραπλανητικός για τους καταναλωτές. Σύμφωνα με άρθρο των New York Times, ο δείκτης που δημιουργήθηκε από το Sustainable Apparel Coalition, έναν συνασπισμό στον οποίο συμμετέχουν γίγαντες του fast fashion όπως τα H&M, είναι βασισμένος σε περιορισμένες μελέτες και δεδομένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συνθετικά παράγωγα ορυκτών καυσίμων να έχουν καλύτερο σκορ από φυσικά υλικά, όπως το μετάξι και το βαμβάκι.
Εκτός από την ξεκάθαρα προβληματική κατάταξη που καθιστά τη δερματίνη πιο φιλική προς το περιβάλλον από φυσικά υλικά, μία από τις κριτικές του Higg είναι ότι ίσως κρύβει οικονομικά συμφέροντα. Εκτός από το H&M, μέλη του SAC είναι επίσης η Amazon, τα Walmart και πολλά fast fashion brands. Με τα συνθετικά υλικά να βρίσκονται στο κέντρο του επιχειρηματικού μοντέλου της γρήγορης μόδας, ειδικοί δεν αποκλείουν ότι ο Higg είναι επίτηδες παραπλανητικός και βασισμένος σε ελλιπή δεδομένα. Επιπλέον, καθίσταται δύσκολο για μικρότερα μέλη που όντως στηρίζουν τη βιώσιμη μόδα να ασκήσουν κριτική σε άλλα μέλη της ένωσης για τακτικές greenwashing.
Τα ίδια τα δεδομένα στα οποία βασίζεται ο Higg δεν είναι μόνο ελλιπή αλλά χαρακτηρίζονται και από έλλειψη διαφάνειας. Για παράδειγμα, το σκορ του μεταξιού βασίζεται σε μία μόνο μελέτη του Πανεπιστημόυ της Οξφόρδης στην οποία συμμετείχαν 100 παραγωγοί από συγκεκριμένη περιοχή της Ινδίας που στηρίζεται στην άρδευση για να έχει αρκετό νερό για επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τον επικεφαλή επιστήμονα της έρευνας Miguel F. Astudillo, τα ευρήματά του δεν χαρακτηρίζουν την παγκόσμια παραγωγή μεταξιού. «Αν είχαν διαβάσει το άρθρο και τα αποτελέσματα, θα ήξεραν ότι είναι υπερβολή να το χρησιμοποιούν για να αξιολογήσουν την παραγωγή μεταξιού γενικότερα» είπε στους New York Times. Ο ίδιος ο Astudillo δε γνώριζε μέχρι πρόσφατα πως ο δείκτης Higg βασίζεται εν μέρει στο άρθρο του.
Επιπλέον, ένα μεγάλο κομμάτι της βιώσιμης μόδας είναι η αντοχή των υλικών και των προϊόντων. Παρόλ’αυτά, ο δείκτης Higg δεν λαμβάνει υπόψη ολόκληρο τον κύκλο ζωής των αντικειμένων, αλλά μόνο τον αντίκτυπο της παραγωγής των υφασμάτων. Για μεγάλες εταιρείες με εργοστάσια στο Μπανγκλαντές ή το Βιετνάμ και καταστήματα σε όλο τον κόσμο, αυτή η διαφοροποίηση σαφώς συμφέρει, καθώς δεν περιλαμβάνει το αποτύπωμα του άνθρακα του ταξιδιού που έκαναν τα ρούχα για να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό.
Με τη βιομηχανία της μόδας να αναλαμβάνει σιγά σιγά τις ευθύνες που της αναλογούν για την κλιματική αλλαγή, όλο και περισσότερες πιστοποιήσεις και δείκτες έχουν δημιουργηθεί για να βάλουν τέλος στις ανησυχίες των καταναλωτών. Ο δείκτης Higg δεν είναι λοιπόν ούτε το μοναδικό αλλά ούτε και το πιο έγκυρο σύστημα μέτρησης του αντίκτυπου της μόδας που επιλέγουμε, γι’ αυτό άλλωστε και ο Συνήγορος του Καταναλωτη στη Νορβηγία ζήτησε στις 16 Ιουνίου να σταματήσει να χρησιμοποιείται στο μάρκετινγκ εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Στις 27 Ιουνίου το Sustainable Apparel Coalition αναγκάστηκε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Νορβηγίας και ζήτησε από τα μέλη του να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το δείκτη Higg σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αν και η εξέλιξη αυτή είναι φαινομενικά θετική, όσοι ασχολούνται με τη βιώσιμη μόδα ανησυχούν για το τι θα αντικαταστήσει το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης. Ο μεγαλύτερος προβληματισμός τους είναι μάλιστα ότι συστήματα σαν τον Higg αποσπούν την προσοχή του κοινού και βάζουν σε δεύτερη μοίρα τις μεγάλες και ουσιαστικές αλλαγές που η βιομηχανία συνεχίζει να αναβάλλει- κι έχουν απόλυτο δίκιο.
Πηγή: Jenny.gr
