Σημαντικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας διεθνώς και στις συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι επιφέρει η κλιματική αλλαγή, την ώρα που ολοένα και περισσότερα κύματα καύσωνα επηρεάζουν την υφήλιο.
.
Σύμφωνα με το Reuters, έρευνες έχουν δείξει πως η παραγωγικότητα αρχίζει να μειώνεται σε θερμοκρασίες άνω των 24-26 βαθμών Κελσίου και για ορισμένες εργασίες μειώνεται στο μισό από τους 33-34 βαθμούς Κελσίου. Πρόκειται για θερμοκρασίες που ξεπεράστηκαν επανειλημμένα μέσα στο 2023, τη χρόνια που «έγραψε» τον θερμότερο Ιούλιο στα χρονικά.
Όπως ανέφερε η Χάλσκα Γκρατζίκ, ειδική επί του θέματος στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), «σε αντίθεση με ορισμένους κινδύνους για την επαγγελματική υγεία και ασφάλεια, βλέπετε έναν άμεσο αντίκτυπο από τη ζέστη, στην υγεία των εργαζομένων και έναν άμεσο αντίκτυπο στην παραγωγικότητα».
«Έχει λοιπόν νόημα για τον εργοδότη να κρατήσει ένα εργοτάξιο σε λειτουργία εκείνη την ημέρα, αν η θερμοκρασία είναι πάνω από 35 βαθμούς Κελσίου και η παραγωγικότητα είναι μικρότερη από το 50% της αναμενόμενης;» διερωτήθηκε το στέλεχος του ILO σχετικά με μια δύσκολη σχέση κόστους-οφέλους που θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν όλο και περισσότεροι χώροι εργασίας.
Ο αντίκτυπος των 2,4 τρισ. δολαρίων
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ILO, ακόμα και εάν επιτευχθούν οι -αισιόδοξοι- στόχοι που έχουν τεθεί στη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και η παγκόσμια θερμοκρασία μειωθεί κατά 1,5 βαθμό Κελσίου, οι απώλειες για την παραγωγικότητα θα φτάσουν το 2,2% των παγκόσμιων ωρών εργασίας ή σε 2,4 τρισ. δολάρια σε παραγωγή μέχρι το 2030.
Το δημοσίευμα υπογραμμίζει πως είναι δύσκολο το να βρεθεί το σημείο όπου το κόστος του εργοδότη μπορεί να περιοριστεί χωρίς να διακυβεύεται η ευημερία των εργαζομένων, δεδομένης της έλλειψης σαφών δεδομένων, των άνισων ρυθμιστικών κανόνων και του άνισου τρόπου με τον οποίο οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο βιώνουν το θερμικό στρες.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εργαζόμενοι στα γραφεία με air condition θα επηρεαστούν λιγότερο, με τον μεγάλο αντίκτυπο να «σηκώνουν» οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους και σε κλάδους από τις κατασκευές έως τη γεωργία, ιδιαίτερα στον Παγκόσμιο Νότο (περιλαμβάνει σε γενικές γραμμές τις χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, της Ασίας (χωρίς το Ισραήλ, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα) και της Ωκεανίας (χωρίς την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία).
Μεταξύ των πιο εκτεθειμένων θα είναι τα 170 εκατ. διακινούμενοι εργαζόμενοι παγκοσμίως. Ο Τσάγιο Βανταναπχούτι,, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Chiang Mai της Ταϊλάνδης, δήλωσε ότι οι μελέτες του για τους μετανάστες εργάτες από τη Μιανμάρ υπογραμμίζουν την ευπάθειά τους.
«Αυτοί οι εργάτες τείνουν να επιδεικνύουν επιπλέον στωικότητα και αντοχή, εν μέρει επειδή πρέπει να δείξουν στα Ταϊλανδέζικα αφεντικά τους ότι μπορούν να εργαστούν και ως εκ τούτου εξακολουθούν να προσλαμβάνονται. Αυτό τους θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο κατά τη διάρκεια της περιόδου καύσωνα και συχνά δεν έχουν χαρτιά ή πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες» συμπλήρωσε ο ίδιος.
Θα βοηθήσει η αυτοματοποίηση;
Ενώ τα ανώτατα όρια θερμοκρασίας εργασίας μπορεί να αποτρέψουν ορισμένα ατυχήματα, δεν λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι βιώνουν το στρες με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το ρόλο της εργασίας τους και το προφίλ υγείας τους.
«Ο αριθμός στον θερμοστάτη δεν είναι τόσο κρίσιμος όσο η αξιολόγηση των κινδύνων και η συζήτηση με το εργατικό δυναμικό» δήλωσε ο Όουεν Τούντορ, αναπληρωτής γενικός γραμματέας της ILO.
Ως μια σχετικά φθηνή λύση, ο Τούντορ ανέφερε το παράδειγμα ενός εργοστασίου συσκευασίας κρέατος, το οποίο διαπίστωσε ότι μπορούσε να μειώσει τη μεταφορά θερμότητας από εργαζόμενο σε εργαζόμενο απλώς με το να τους χωρίζει περισσότερο.
Άλλες λύσεις έχουν ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις. Η συχνά αναφερόμενη μετατόπιση του ωραρίου εργασίας στις ψυχρότερες ώρες νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ αφήνει τους εργαζόμενους να πρέπει να αναδιοργανώσουν τη φροντίδα των παιδιών ή να αντιμετωπίσουν περιορισμένες επιλογές δημόσιων μεταφορών.
Ο αυτοματισμός θα έχει ρόλο να παίξει στο θέμα, υποστηρίζει το Reuters . Ο Γάλλος οινοποιός Ζερόμ Βολ συγκομίζει φέτος πριν από την αυγή -μηχανικοποιώντας μεγάλο μέρος της διαδικασίας- για να αποφύγει θερμοκρασίες 42 βαθμών Κελσίου κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι οποίες, όπως δήλωσε, «καταπονούν τόσο το φυτό όσο και τον εργαζόμενο».
Η έκθεση στη ζέστη αναδεικνύεται ήδη σε πηγή παραπόνων των εργαζομένων – είτε πρόκειται για τις απεργίες του προσωπικού στον ελληνικό τουριστικό χώρο της Ακρόπολης τον Ιούλιο, είτε για την επιτυχή μήνυση ενός Κινέζου εργοδότη πέρυσι για τον θάνατο από θερμοπληξία μιας καθαρίστριας.
