Με το βλέμμα στραμμένο στο ανθρακικό αποτύπωμα των χαρτοφυλακίων τους, οι επενδυτές -ιδιαίτερα όσοι έχουν στρατηγικές ESG (περιβαλλοντικές, κοινωνικές και διακυβέρνησης) - θέλουν να δουν τις εταιρείες τροφίμων να εργάζονται για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, λέει ο Bas Rüter, παγκόσμιος επικεφαλής της μετάβασης του συστήματος τροφίμων στη Rabobank, έναν ολλανδικό δανειστή που ειδικεύεται στις αγροτικές επιχειρήσεις. "Μετά τον ενεργειακό τομέα, ο τομέας των τροφίμων και της γεωργίας είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος τομέας που συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή - οι επενδυτές το γνωρίζουν αυτό".
.
Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου δεν είναι ο μόνος αρνητικός αντίκτυπος του κλάδου. Από την απώλεια της βιοποικιλότητας έως τη ρύπανση των υδάτων και την αποψίλωση των δασών, η παραγωγή τροφίμων δίνει στους επενδυτές ESG πολλούς λόγους να ανησυχούν. Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών στα ζώα βρίσκεται επίσης στο στόχαστρο των επενδυτών, λόγω των παγκόσμιων επιπτώσεων στην υγεία. Η Shareholder Commons, μια αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση που προωθεί την υπεύθυνη εταιρική ιδιοκτησία, πιστεύει ότι οι επενδυτές θα μπορούσαν να εξισώσουν τους όρους ανταγωνισμού για τις εταιρείες.
"Εμείς, ως διαφοροποιημένοι μέτοχοι, οφείλουμε να επιμείνουμε ότι κάθε εταιρεία πρέπει να πληροί τις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και, αν δεν το κάνουμε, θα ψηφίσουμε κατά των διευθυντών τους", λέει ο Rick Alexander, διευθύνων σύμβουλος της ομάδας εκστρατείας.
Ο ακτιβισμός των μετόχων ωθεί τις εταιρείες να αναλάβουν δράση. Για παράδειγμα, η αμερικανική Green Century Capital Management υπέβαλε πρόταση μετόχων που καλούσε την ConAgra να σταματήσει να προμηθεύεται συστατικά από αποψιλωμένες ή υποβαθμισμένες εκτάσεις έως το 2025 - αλλά κατάφερε να την αποσύρει τον Ιούλιο, αφού η εταιρεία συσκευασμένων τροφίμων συμφώνησε να θέσει προθεσμία για την εξάλειψη της αποψίλωσης από τις αλυσίδες εφοδιασμού της.
Με δεδομένο το βαρύ κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα των εταιρειών τροφίμων, μια άλλη επιλογή για τους μετόχους είναι η αποεπένδυση. Αυτό, ωστόσο, δεν συμβαίνει σε κλίμακα, εν μέρει επειδή οι πολύπλοκες παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού καθιστούν δύσκολη την επιλογή μεμονωμένων εταιρειών προς στόχευση.
Παρ' όλα αυτά, ο αποκλεισμός αποτελεί στρατηγική για ορισμένους επενδυτές. Η Impax Asset Management ακολουθεί αυτή την προσέγγιση με τις εταιρείες που παράγουν χημικά προϊόντα για την προστασία των καλλιεργειών, όπως τα φυτοφάρμακα. "Έχουμε εντοπίσει ορισμένα τμήματα του κλάδου όπου απλώς δεν θα επενδύαμε", εξηγεί ο Michael Landymore, ανώτερος διαχειριστής χαρτοφυλακίου που συνδιαχειρίζεται τη στρατηγική της εταιρείας για τα τρόφιμα και τη γεωργία.
Επιπλέον, η Impax χρησιμοποιεί εργαλεία δέσμευσης - από τις συνεδριάσεις της διοίκησης μέχρι τα ψηφίσματα των μετόχων και την ψηφοφορία μέσω πληρεξουσίων - για να διασφαλίσει ότι οι εταιρείες τροφίμων στο χαρτοφυλάκιό της σημειώνουν πρόοδο όσον αφορά τους στόχους τους για τη βιωσιμότητα.
Ένας διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων εκχωρεί και δεσμεύεται. Στο πλαίσιο της στρατηγικής της ενεργητικής διαχείρισης, η Legal & General Investment Management μπορεί να πουλήσει τις μετοχές μιας εταιρείας, ενώ παράλληλα διατηρεί τις μετοχές της ίδιας εταιρείας στα αμοιβαία κεφάλαια δείκτη της. "Μπορούμε να μιλάμε για εκποίηση όταν η εταιρεία δεν ακολουθεί το σωστό δρόμο", λέει η Μαρία Ορτίνο, παγκόσμια διευθύντρια ESG στην LGIM.
Η ίδια αναφέρει το παράδειγμα της China Mengniu Dairy. Στο πλαίσιο των αμοιβαίων κεφαλαίων Future World Funds με επίκεντρο την ESG, η LGIM αποεπενδύθηκε από την εταιρεία επειδή δεν είχε πολιτική αποψίλωσης των δασών και δεν αποκάλυπτε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα Scope 3 (πελάτες και αλυσίδα εφοδιασμού) από τα γεωργικά προϊόντα. Ωστόσο, επειδή η LGIM συνεχίζει να κατέχει τις μετοχές της μέσω των τυποποιημένων αμοιβαίων κεφαλαίων δείκτη, διατηρεί τη δέσμευσή της με την εταιρεία.
Υπάρχει επίσης δύναμη στους αριθμούς. "Η πρόκληση για τις κεφαλαιαγορές είναι ότι κανένας φορέας δεν μπορεί να το κάνει αυτό μόνος του", επισημαίνει η Μαρία Λετίνι, εκτελεστική διευθύντρια του δικτύου επενδυτών Fairr.
Και οι αριθμοί του Fairr είναι ισχυροί. Μέχρι τον Αύγουστο του 2018, για παράδειγμα, μια πρωτοβουλία που είχε ξεκινήσει δύο χρόνια νωρίτερα για τη δέσμευση 20 κατασκευαστών fast-food και αλυσίδων εστιατορίων σχετικά με τη χρήση αντιβιοτικών είχε την υποστήριξη 74 επενδυτών που αντιπροσώπευαν περιουσιακά στοιχεία ύψους 4,9 δισ. δολαρίων. "Όταν ξεκινήσαμε, καμία από τις εταιρείες δεν είχε δημόσια πολιτική για τα αντιβιοτικά", λέει η Λετίνι. "Μετά από τρία χρόνια, 20 εταιρείες είχαν πολιτικές και ορισμένες παρακολουθούσαν τη χρήση αντιβιοτικών και έκαναν σχετικές αναφορές".
Με πληροφορίες από Financial Times
