Οι επικρίσεις γύρω από τo ESG χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες, μερικές μόνο από τις οποίες βασίζονται σε γεγονότα, ενώ πολλές από τις προβληματικές πτυχές του ESG μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω καλύτερης και πιο εμπεριστατωμένης αναφοράς και επικοινωνίας, σύμφωνα με έρευνα της PitchBook Data.
.
Οι τομείς ανησυχίας επικεντρώνονται στο ότι το ESG είναι υποκειμενικό, ότι απαιτεί θυσίες αποδόσεων, ότι είναι περιττό, ότι αποσπά την προσοχή από τα πιο σημαντικά ζητήματα και ότι είναι σηματοδότηση αρετής.
Η Anikka Villegas, αναλύτρια στρατηγικών κεφαλαίων και βιώσιμων επενδύσεων στο PitchBook, δήλωσε: «Ενώ ορισμένα από αυτά τα συναισθήματα είναι βάσιμες ανησυχίες, άλλα βασίζονται εν μέρει σε παραπληροφόρηση και πολλά από αυτά λαμβάνονται σε βαθμό απολυτότητας που αφαιρεί την εγκυρότητά τους. Αναλύοντας ποιες πτυχές των συναισθημάτων βασίζονται σε γεγονότα και ποιες όχι, προστίθενται σημαντικές αποχρώσεις στις συζητήσεις σχετικά με το ESG»
Οι ανησυχίες σχετικά με την υποκειμενικότητα του ESG είναι μερικές φορές βάσιμες. Όπως δήλωσε στο PitchBook ένας limited partner (LP) με έδρα τη Βόρεια Αμερική: «Το ESG είναι όλο και πιο δύσκολο να μετρηθεί και συχνά περιλαμβάνει greenwashing. Εκτιμούμε τις εταιρείες που επιδιώκουν περιβαλλοντικούς στόχους, αλλά θεωρούμε ότι τα στοιχεία S και G είναι πολύ υποκειμενικά και δεν αναφέρονται με ακρίβεια».
Ωστόσο, η έρευνα της PitchBook σημείωσε: «Αυτή η υποκειμενικότητα έχει και καλά και κακά: τα καλά έγκεινται στην ικανότητα κάθε συμμετέχοντα στην ιδιωτική αγορά να βρει θεωρητικά μια προσέγγιση για το ESG που να του είναι αρεστή και προσαρμόσιμη, και τα κακά έγκεινται στις λανθασμένες προσδοκίες και στη δυσκολία διάκρισης μεταξύ των προσεγγίσεων ESG των διαχειριστών κεφαλαίων ή περιουσιακών στοιχείων και της συγκριτικής τους αξιολόγησης μεταξύ τους».
Για παράδειγμα, η στρατηγική ESG ενός διαχειριστή μπορεί να απαιτεί επενδύσεις μόνο σε επιχειρήσεις με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα, ενώ η στρατηγική ενός άλλου μπορεί να περιλαμβάνει την απόκτηση εταιρειών σε "βρώμικους" κλάδους, όπως το πετρέλαιο, ο άνθρακας και το φυσικό αέριο, και την πραγματοποίηση βελτιώσεων ESG σε αυτές, όπου είναι δυνατόν.
Εάν και οι δύο διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων διαθέτουν αμοιβαία κεφάλαια που περιγράφουν ως ευθυγραμμισμένα με την ESG, ένας LP μπορεί να περιμένει τη χρήση της μιας στρατηγικής και να διαπιστώσει ότι έχει επενδύσει σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο που χρησιμοποιεί την άλλη. Αυτού του είδους η ασυμφωνία μεταξύ των προσδοκιών του ενός μέρους από τη στρατηγική ESG του άλλου έχει οδηγήσει σε κατηγορίες για "πράσινο ξέπλυμα", τροφοδοτώντας τις αρνητικές αντιλήψεις για το ESG.
Η κα Villegas δήλωσε: «Είναι επομένως απαραίτητο οι GP [γενικοί εταίροι], οι LP και οι εταιρείες χαρτοφυλακίου να επικοινωνούν όλοι προληπτικά σχετικά με το τι συνεπάγεται η προσέγγισή τους για την ESG, ποιος είναι ο σκοπός και οι στόχοι της και πώς θα εφαρμοστεί».
Η έρευνα εντόπισε μια άλλη συχνά αναφερόμενη ανησυχία ότι «το ESG απαιτεί θυσία των αποδόσεων και συνιστά παραβίαση του καθήκοντος εμπιστοσύνης».
Η έρευνα της PitchData αναφέρει ότι η άποψη αυτή βασίζεται εν μέρει σε παραπληροφόρηση, «καθώς το ESG δεν απαιτεί από τους επενδυτές να θυσιάσουν τις αποδόσεις τους για χάρη της δημιουργίας θετικών κοινωνικών ή περιβαλλοντικών αποτελεσμάτων, μια πρακτική που μερικές φορές αναφέρεται ως αποδοχή παραχωρητικών αποδόσεων».
Και πολλοί θεωρούν ότι το ESG διευκολύνει το αντίθετο, περιορίζοντας τον καθοδικό κίνδυνο.
Αυτό που είναι σαφές, ωστόσο, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ότι η πραγματοποίηση βελτιώσεων που σχετίζονται με το ESG και δεν θα ωφελήσουν μια εταιρεία ή ένα χαρτοφυλάκιο ούτε θα αποτρέψουν τη ζημιά σε αυτό θα συνιστούσε πιθανότατα παραβίαση του καθήκοντος εμπιστοσύνης.
Ως εκ τούτου, η υπερεπένδυση σε βιώσιμους κλάδους, η πλήρης αποφυγή κλάδων υψηλού κινδύνου και οι περιττές δαπάνες για προγράμματα ESG σε επίπεδο εταιρείας αυξάνουν τον κίνδυνο παραβίασης του καθήκοντος εμπιστοσύνης.
Ωστόσο, η πλήρης απόρριψη των ESG δεν αποτελεί λύση, καθώς η αποτυχία αξιολόγησης και αντιμετώπισης σημαντικών κινδύνων ESG μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παραβίαση του καθήκοντος εμπιστοσύνης. Συνεπώς, οι συμμετέχοντες στην αγορά πρέπει να βαδίζουν προσεκτικά σε αυτή τη γραμμή και να είναι προετοιμασμένοι να δικαιολογήσουν τη λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με τo ESG.
Η κα Villegas δήλωσε εν κατακλείδι: «Καθώς έχει πολλαπλασιαστεί το ESG και έχει ενταθεί η συζήτησή του, έχει γίνει πιο δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των βάσιμων ανησυχιών και των επικρίσεων που βασίζονται εν μέρει σε παραπληροφόρηση. Υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες σχετικά με την υποκειμενικότητα του ESG, τη δυσκολία τεκμηρίωσης των επιδόσεών του και την απόσπαση της προσοχής από θέματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ύψιστης προτεραιότητας. Μεταξύ αυτών που βασίζονται εν μέρει σε παραπληροφόρηση είναι τα αισθήματα ότι το ESG απαιτεί θυσία των αποδόσεων και είναι εγγενώς παραβίαση του καθήκοντος εμπιστοσύνης, είναι περιττό και αποτελεί αβάσιμη ένδειξη αρετής. Ξεχωρίζοντας τα γεγονότα και τη μυθοπλασία της συζήτησης γύρω από το ESG, συμβάλλουμε στον επαναπροσανατολισμό της συζήτησης στα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν ώστε το ESG να αποφέρει τη μεγαλύτερη δυνατή αξία στις αγορές και στα ενδιαφερόμενα μέρη».
