Οι τάσεις μεγάλης κλίμακας που διαμορφώνουν τον κόσμο των επενδύσεων είναι γνωστές σε αυτή τη συγκυρία, δηλαδή η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα και η απώλεια οικοσυστημάτων, η κοινωνική αδικία και, το πιο hot θέμα του περασμένου έτους, η συζήτηση για το τι ακριβώς πρέπει να είναι τo ESG. Το τελευταίο πήρε διάφορες εκδοχές - greenhushing, greenrinsing, greenlabelling, greenhifting, greenlighting και greencrowding, όλα υπό τη γενική ονομασία "greenwashing".
.
Σύμφωνα με τον Eoin Murray, επικεφαλής επενδύσεων στην Federated Hermes Limited, για το επόμενο έτος, θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερα από τα ίδια, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αναμένουμε σημαντικές εξελίξεις στη ρύθμιση και τη δημοσιοποίηση.
Η TNFD, η οποία θεσπίστηκε το 2021, αποτελεί ένα πλαίσιο για τη διαχείριση και δημοσιοποίηση των κινδύνων που σχετίζονται με τη φύση, με σκοπό να καθοδηγήσει τις εταιρείες να ενσωματώνουν και να αναφέρουν τους κινδύνους που σχετίζονται με τη φύση στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η πρώτη έκδοση beta κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάρτιο, ενώ η τελική δέσμη συστάσεων αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο του 2023. Αυτό είναι ένα θετικό βήμα για τους επενδυτές, βοηθώντας τους να αξιολογούν τις εταιρείες με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Η ρύθμιση δεν είναι το ζητούμενο μόνο στην Ευρώπη, αλλά ολοένα και περισσότερο στη Βόρεια Αμερική και την Ασία. Αρχικά, με αιχμή του δόρατος τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη γνωστοποίηση της βιώσιμης χρηματοδότησης, άλλες μεγάλες ρυθμιστικές αρχές της αγοράς ακολουθούν με εντατικούς ρυθμούς την επιβολή απαιτήσεων για πιο διαφανείς αναφορές από τα αμοιβαία κεφάλαια ESG. Η Αυστραλία, το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη έχουν παράσχει καθοδήγηση για την τυποποίηση των γνωστοποιήσεων σχετικά με την ενσωμάτωση των παραγόντων ESG στην επενδυτική διαδικασία, ενώ οι ρυθμιστικές αρχές στον Καναδά και την Ε.Ε. προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα με την ταξινόμηση των αμοιβαίων κεφαλαίων. Οι ΗΠΑ έχουν κάνει δειλά (και διαφοροποιημένα) βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ η ρυθμιστική αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου αναζητά ανατροφοδότηση από τον τομέα σχετικά με τις προτάσεις της για το SFDR.
Η αποψίλωση των δασών έγινε πρωτοσέλιδο στην COP26 το 2021, αλλά έκτοτε έχουμε δει μόνο περαιτέρω απώλεια της κάλυψης των δέντρων σε όλο τον κόσμο. Οι εταιρείες και οι επενδυτικές εταιρείες θα πρέπει σύντομα να εξηγήσουν πώς θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους για το 2021, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε έναν νέο αυστηρό κανονισμό που θα απαιτεί όλα τα προϊόντα που πωλούνται στην Ε.Ε. να μην υπόκεινται σε αποψίλωση των δασών. Ωστόσο, το επίπεδο ετοιμότητας τόσο στον εταιρικό όσο και στον χρηματοπιστωτικό τομέα δεν φαίνεται να είναι υψηλό και η αποψίλωση των δασών δεν είναι πλέον ένα ζήτημα που μπορεί να παραμεριστεί.
Μπροστά στα πληθωριστικά και γεωπολιτικά γεγονότα, η προσφορά πράσινων ομολόγων ψύχθηκε κλασματικά σε ετήσια βάση και θα είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε αν η αγορά μπορεί να διατηρήσει μια αξιόπιστη πορεία ανάπτυξης εν μέσω υψηλότερων επιτοκίων, χαμηλότερων spread premiums και αυξημένων ανησυχιών για το greenwashing.
Το προτεινόμενο Πρότυπο Πράσινων Ομολόγων της ΕΕ θα βοηθήσει στην αντίληψη, αλλά μέχρι τότε οι εκδότες θα πρέπει να εργαστούν σκληρότερα για να αποδείξουν ότι δεν ακολουθούν αμφισβητήσιμες πρακτικές με μειωμένες αποδόσεις.
Με τη σύγκρουση στην Ουκρανία να αναμένεται να συνεχιστεί φέτος, θα πρέπει επίσης να αναμένουμε ότι θα συνεχιστεί η ένταση μεταξύ της ενεργειακής ασφάλειας και της μετάβασης στην καθαρή ενέργεια. Οι κυβερνήσεις της Ευρώπης και του Ηνωμένου Βασιλείου, ειδικότερα, θα συνεχίσουν να αναζητούν εναλλακτικές ενεργειακές επιλογές έναντι των ρωσικών προμηθειών υδρογονανθράκων, με τη μετάβαση σε έναν κόσμο μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα τουλάχιστον προσωρινά σε αναμονή. Τελικά, η σύγκρουση μπορεί να επιταχύνει την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά αυτό δεν θα είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο, με ορισμένες χώρες να είναι πιο ικανές να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα.
Αργότερα μέσα στο έτος, υπό την προεδρία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η ατζέντα της COP28 αναμένεται να περιλαμβάνει έναν παγκόσμιο απολογισμό που θα επανεξετάσει την πρόοδο όσον αφορά τις εθνικά καθορισμένες συνεισφορές για τη μείωση των εκπομπών έως το 2030, οι οποίες θα συμβάλουν στο να διασφαλιστεί ότι οι στόχοι της συμφωνίας του Παρισιού παραμένουν εφικτοί. Αναμένεται ότι η διαδικασία αυτή θα καταλήξει σε μια ζοφερή αξιολόγηση της αποτυχίας του κόσμου να δράσει αρκετά γρήγορα, με τον στόχο του 1,5 βαθμού Κελσίου να απομακρύνεται γρήγορα από το στόχο.
«Καθώς ο κόσμος απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την παγκοσμιοποίηση, η σχέση μεταξύ νερού, τροφίμων, κλίματος και ενέργειας βρίσκεται όλο και πιο έντονα στο επίκεντρο, και η έλλειψη προόδου θα οδηγήσει στην άτακτη μετάβαση στην οποία οδεύουμε» συμπεραινει ο Eoin Murray.
