Η «μαρμάρινη» καραβίδα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Γερμανία το 1995 και αμέσως θεωρήθηκε περιβαλλοντική απειλή, κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της αλλά και επειδή απειλούσε με εξαφάνιση άλλα είδη του τοπικού οικοσυστήματος, φέρνοντας την λεγόμενη «πανώλη της καραβίδας».
Πρόσφατα ωστόσο η κατάσταση άρχισε να αλλάζει, όταν μία start-up αποφάσισε να αξιοποιήσει την θρεπτικά στοιχεία της «μαρμάρινης» καραβίδας, ως μία βιώσιμη εναλλακτική για γεύματα υψηλής διατροφικής αξίας. Η Holycrab! χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη κρέας από «επιθετικά» είδη, δηλαδή ζώα που με την αυξημένη παρουσία τους απειλούν την βιοποικιλότητα ενός οικοσυστήματος, όπως τα ρακούν, οι αιγυπτιακές χήνες και τα κινέζικα καβούρια. Η εταιρεία έχει ήδη κυκλοφορήσει στην αγορά τα πρώτα bao buns με κρέας «μαρμάρινης» καραβίδας, ενώ μελλοντικά σκοπεύει να αξιοποιήσει την υψηλή πρωτεϊνική αξία του συγκεκριμένου ζώου και σε άλλα γεύματα με βάση το ψάρι.
«Καθώς οι συγκεκριμένες καραβίδες δεν έχουν φυσικούς θηρευτές που θα μπορούσαν να μειώσουν τον πληθυσμό τους, η σκέψη μας είναι, γιατί να μην αναλάβουμε εμείς αυτόν τον ρόλο;» λέει o Lukas Bosch, ιδρυτής της Holycrab!. «Αντί να εγκαταλείπουμε το κρέας, σε αυτήν την περίπτωση, όσο περισσότερο τρώμε, τόσο το καλύτερο».
Παράλληλα, φαίνεται ότι το συγκεκριμένο είδος καραβίδας μπορεί να συμβάλει και με άλλους τρόπους στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης. Πρόσφατα, ο καθηγητής επιγενετικής Frank Lyko συμμετείχε σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα με σκοπό την δημιουργία βιοδιασπώμενου πλαστικού από το κέλυφος της «μαρμάρινης» καραβίδας, το οποίο είναι πλούσιο σε χιτίνη, ένα πολύ ισχυρό βιοπολυμερές. «Μέσα στον επόμενο μήνα, θα μπορείτε να πίνετε τον καφέ σας με καλαμάκια από καραβίδα», δήλωσε o Lyko μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Όπως στην Γερμανία έτσι και στην Μαδαγασκάρη, οι «μαρμάρινες» καραβίδες αντιμετωπίστηκαν αρχικά ως απειλή. Ο ολοένα και αυξανόμενος πληθυσμός τους έθεσε σε κίνδυνο αρκετά τοπικά είδη ψαριών, εκτόπισε τις γηγενείς καραβίδες και μέσω της άρδευσης άρχισε να καταστρέφει αρκετές καλλιέργειες ρυζιού, που αποτελεί την βασική πηγή τροφής στην χώρα. Ωστόσο, η αντίληψη αυτή άρχισε τελικά να αλλάζει, χάρη στην Julia Jones, καθηγήτρια Εφαρμοσμένης Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Bangor.
Η έρευνα που πραγματοποίησε έδειξε ότι η «μαρμάρινη» καραβίδα μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική πηγή φθηνής, υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης για τη Μαδαγασκάρη, έναν από τους φτωχότερους πληθυσμούς στον κόσμο, όπου περίπου το 42% των παιδιών εμφανίζουν προβλήματα ανάπτυξης. Η έρευνα εξέτασε επίσης τη δυνατότητα της «μαρμάρινης» καραβίδας να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της σχιστοσωμίασης, μία ασθένεια που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους στη Μαδαγασκάρη. Οι καραβίδες εξοντώνουν τα σαλιγκάρια του γλυκού νερού, τα οποία φιλοξενούν παράσιτα που προκαλούν την οξεία και χρόνια ασθένεια.
Η «μαρμάρινη» καραβίδα είναι εδώ και ήρθε για να μείνει, καταλήγουν οι επιστήμονες. Και από την στιγμή που δεν υπάρχει τρόπος να αποτρέψουμε την εξάπλωση της μέσα στα υδάτινα οικοσυστήματα, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να επωφεληθούμε από την παρουσία της.
