«Αυτό δεν θα είναι πλέον το συνδικάτο του παππού σας. Πρέπει να επικεντρωθούμε στην τεχνολογία και να ανοιχτούμε στη διαφορετικότητα ώστε να γράψουμε το επόμενο κεφάλαιο του εργατικού κινήματος» – αυτά δήλωσε η 52χρονη Λιζ Σούλερ, η πρώτη γυναίκα που εξελέγη επικεφαλής του AFL-CIO, του μεγαλύτερου αμερικανικού συνδικάτου, αμέσως μετά την επιτυχία της.
Τα συνδικάτα στις ΗΠΑ έχουν πάρει επάνω τους, σε δημοφιλία τουλάχιστον, έπειτα από τα πανδημικά έτη που μετέβαλαν την έννοια της εργασίας. Ο ανταποκριτής της Corriere della Sera στη Νέα Υόρκη Μάσιμο Γκάτζι έγραψε ότι προσωρινά οι εργαζόμενοι απέκτησαν περισσότερη διαπραγματευτική δύναμη, αφού οι εργοδότες δυσκολεύονται να βρουν προσωπικό. Και τα γκάλοπ δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι εμπιστεύονται και πάλι τους συνδικαλιστές έπειτα από κάποιες επιτυχίες τους σε «άβατα» του τύπου Amazon και Starbucks.
Η νέα επικεφαλής του AFL-CIO δήλωσε ότι θα επικεντρωθεί στην οργάνωση όσων εργάζονται στα κεντρικά γραφεία των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας και φαίνεται, έγραψε ο Γκάτζι, ότι έχει με το μέρος της τον ίδιο τον Τζο Μπάιντεν. «Είναι φαινομενικά φιλική προς τα συνδικάτα η στιγμή, με Δημοκρατικό Κογκρέσο και με πρόεδρο που υπόσχεται να μείνει στην Ιστορία σαν φιλεργατιστής. Ας όψεται ο πληθωρισμός που κατατρώγει τους μισθούς…» Η Σούλερ αντικατέστησε στην ηγεσία του συνδικάτου τον Ρίτσαρντ Τρούμκα ο οποίος, μέχρι τον θάνατό του, το περσινό καλοκαίρι, είχε ασκήσει πιέσεις στο Κογκρέσο για αλλαγή των κανόνων που διευκολύνουν πολύ τους εργοδότες και δυσκολεύουν εξαιρετικά τα συνδικάτα. Μάλιστα επί ημερών Τρούμκα το ποσοστό συνδικαλισμού των εργαζομένων στις ΗΠΑ μειώθηκε περαιτέρω, πέφτοντας στο 9,3%.
Ο νόμος που υποτίθεται ότι θα καταργήσει κάποια από τα εμπόδια των συνδικαλιστών και των συνδικαλιζομένων έχει κολλήσει στα αμερικανικά νομοθετικά Σώματα, ενώ μπροστά μας είναι και οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου στις οποίες ενδέχεται να επικρατήσουν οι Ρεπουμπλικανοί και να ανακτήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου. Ωστόσο η Σούλερ δεν πτοείται από τέτοια προοπτική. Η νέα επικεφαλής συνδικαλίστρια θέλει να απεξαρτηθεί όσο γίνεται από το πολιτικό παιχνίδι και να αφοσιωθεί στην προσέλκυση των εργαζομένων στους τόπους εργασίας τους, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν.
Πρώτο βήμα για την υπέρβαση των προβλημάτων θεωρεί το άνοιγμα της οργάνωσης στις γυναίκες και μάλιστα στις γυναίκες των μειονοτήτων, ώστε να αλλάξει η εικόνα του «αρσενικού συνδικάτου με τους λευκούς ηγέτες». Μα και οι εκλογικές διαδικασίες στο συνδικάτο έδειξαν ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν αλλάξει προ πολλού νοοτροπία: εξέλεξαν όχι μόνο την πρώτη γυναίκα ηγέτη του συνδικάτου, αλλά υπερψήφισαν και τον Φρεντ Ρέντμοντ σαν πρώτο γραμματέα και ταμία του – είναι η πρώτη φορά που η Νο2 θέση του συνδικάτου πηγαίνει σε Αφροαμερικανό.
Me πληροφορίες από Protagon.gr
