Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών, πυκνώνει και η συζήτηση σχετικά με το μέλλον της αμερικανικής περιβαλλοντικής πολιτικής, μετά από μια πιθανή εκλογή Τράμπ. Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, έχει κάνει σαφείς τις θέσεις του σχετικά με την ενεργειακή μετάβαση, οι οποίες αποσκοπούν στην επιβράδυνση της διείσδυσης των Α.Π.Ε, στην απεμπλοκή από σειρά διεθνών συμφωνιών για την Ενέργεια και το Κλίμα, όπως η Συνθήκη του Παρισιού και ταυτοχρόνως στην αύξηση των γεωτρήσεων για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Όλα τα παραπάνω φυσικά, ανοίγονται στο δημόσιο διάλογο από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων, με μια σειρά παραφιλολογιών και θεωριών συνωμοσίας.
.
Χαρακτηριστικές είναι οι περσινές δηλώσεις της Κάρλα Σάντς, βασικής συμβούλου του Τραμπ σε θέματα κλίματος, σε εκδήλωση του America First Policy Institute: «Τα παιδιά μας αυτοκτονούν επειδή δεν θέλουν να εκπέμπουν CO2. Τόσο πολύ έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου και έχουν πληγωθεί τα παιδιά μας», ενώ αργότερα στην ίδια εκδήλωση ανέφερε: «Ξέρουμε ότι οι πολιτικές για το κλίμα δεν έχουν να κάνουν με το κλίμα. Είναι μαρξισμός για τον έλεγχο της ανθρωπότητας – και εννοώ τους εργαζόμενους, τις μεγάλες μάζες του λαού». Ο ίδιος ο Τράμπ άλλωστε συχνά αναφέρεται στην συνολική προσπάθεια για την προστασία του περιβάλλοντος ως «νέα πράσινη απάτη».
Παρά την εξτρεμιστική περιβαλλοντική ρητορεία πάντως, που το 2017 φαίνεται να «έπιασε» σε πολλούς ψηφοφόρους, σήμερα η δυναμική δείχνει να έχει διαφοροποιηθεί αρκετά. Κατά την προεδρεία Μπάιντεν, ξοδεύτηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για την εδραίωση της καθαρής ενέργειας, και την θέσπιση νέων κανονισμών περιορισμού της ρύπανσης από αυτοκίνητα, πετρελαιοπηγές και εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. Οι πολιτικές αυτές μάλιστα, βρήκαν γρήγορα υποστηρικτές, ακόμα και σε πολιτείες με ρεπουμπλικανική εκλογική παράδοση, μιας και παρείχαν σειρά φοροελαφρύνσεων και επιχορηγήσεων σε ιδιώτες για την ενεργειακή αναβάθμιση των σπιτιών τους.
Ακόμη, οι βασικοί decision-makers της ενεργειακής μετάβασης στην Αμερική, αναλυτές και επενδυτές, διαβεβαιώνουν πως ακόμα και στο ενδεχόμενο της νίκης Τράμπ, υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας για την προστασία των κεκτημένων της μέχρι τώρα ενεργειακής πολιτικής, αλλά και την συνέχιση έστω μέρους αυτών, με σημαντικά-βέβαια- βραδύτερους ρυθμούς. Συγκεκριμένα, αναφέρουν στο Bloomberg, πως ο μεγαλειώδης «Νόμος για τη Μείωση του Πληθωρισμού» που υπεγράφη το 2022, είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να αντιστέκεται σε πολιτικές επιθέσεις και προσπάθειες παραβιάσεων από οποιαδήποτε πλευρά. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για ένα νόμο που θεσπίζει προϋπολογισμό πάνω από760 δις.δολάρια για τη μείωση του πληθωρισμού, με πυλώνες τις κρατικές επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια, τη μείωση κόστους της υγειονομικής περίθαλψης, και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον τομέα της πράσινης ενέργειας και των νέων τεχνολογιών.
Η υποψήφια των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις, έχει ήδη καταγράψει σημαντικές νίκες αναφορικά με την περιβαλλοντική προστασία. Ως πρώην γενική εισαγγελέας και γερουσιαστής Καλιφόρνιας, τάχθηκε φανερά εναντίον της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αν καταφέρει να κερδίσει την προεδρία των Η.Π.Α, αναμένεται να συνεχίσει και να εμπλουτίσει την κλιματική πολιτική Μπάιντεν, με έμφαση στην προστασία φορολογικών κινήτρων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην διεθνή συνεργασία για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου. Σχετικά με το υγροποιημένο φυσικό αέριο, που έχει αποτελέσει ζήτημα μεγάλης πόλωσης στις πολιτείες, είναι πιθανόν να εφαρμόσει αυστηρότερα κριτήρια για τις εξαγωγές του και να αντιμετωπίσει έντονη αντίδραση από προοδευτικούς για περιορισμούς στις νέες εξαγωγές.
Όσο πάντως οι μέρες μετρούν αντίστροφα προς την τελική ευθεία, και με τις δημοσκοπήσεις να προβλέπουν πραγματικό ντέρμπι ανάμεσα στους δύο υποψηφίους, το αποτέλεσμα δείχνει να κρίνεται στα σημεία των δύο αντικρουόμενων πολιτικών. Η ενεργειακή και περιβαλλοντική πολιτική, είναι σίγουρα ένα από αυτά, στο οποίο θα αναδειχθεί και η εκλογική ωριμότητα των αμερικάνων ψηφοφόρων.
