Ο κόσμος θα πληρώσει για να πετάξει μια τεράστια ποσότητα πράσινης ενέργειας μέχρι το τέλος της δεκαετίας - εμποδίζοντας τις προσπάθειες για γρήγορη εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων - εκτός εάν οι χώρες βελτιώσουν τα ηλεκτρικά δίκτυα για να ενσωματώσουν καλύτερα την αιολική και ηλιακή παραγωγή.
.
Τα προβλήματα επέκτασης στα ηλεκτρικά δίκτυα και τις διασυνδέσεις θα μπορούσαν να αναγκάσουν τον κόσμο να χάσει έως και 2.000 τεραβατώρες αιολικής και ηλιακής παραγωγής, σύμφωνα με έκθεση του IEA, του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας.
Η μελέτη εξέτασε πώς οι χώρες αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό τους μείγμα. Αυτή η χαμένη ποσότητα που πετιέται είναι περίπου η ποσότητα ΑΠΕ που παρήχθη πέρυσι στην Κίνα και τις ΗΠΑ, τις δύο χώρες που είχαν τη μεγαλύτερη παραγωγοί στον κόσμο.
Μεγάλο μέρος αυτής της παραγωγής πράσινης ενέργειας που πετιέται χάνεται σε αυτό που ονομάζεται «περικοπή», καθώς τεράστιες ποσότητες πράσινης παραγόμενης ενέργειας καταλήγουν στα «σκουπίδια» από φόβο υπερφόρτωσης του δικτύου ή όταν οι ίδιοι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής αποφασίζουν να μην λειτουργήσουν.
Εάν η παραγόμενη αιολική και η ηλιακή ενέργεια δεν μπορεί να ενσωματωθεί αποτελεσματικά στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας του κόσμου, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε 20% λιγότερη μείωση εκπομπών CO2 στον τομέα της ενέργειας, εάν τα ορυκτά καύσιμα καλύψουν το κενό ζήτησης, ανέφερε η έκθεση της IEA.
«Τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος έχει δει μια αξιοσημείωτη αύξηση της ηλιακής και αιολικής δυναμικότητας καθώς οι χώρες προσπαθούν να ενισχύσουν την ενεργειακή τους ασφάλεια και να μειώσουν τις εκπομπές», δήλωσε ο Keisuke Sadamori, διευθυντής αγορών ενέργειας και ασφάλειας στον IEA. «Αλλά δεν θα αποκομίσουν τα πλήρη οφέλη χωρίς ισχυρότερες προσπάθειες για την υποστήριξη της ενσωμάτωσης αυτών των τεχνολογιών στα συστήματα ηλεκτρικού δικτύου».
Η έκθεση υπογραμμίζει την πρόκληση της μετάβασης του κόσμου από τα ορυκτά καύσιμα σε ανανεώσιμες πηγές. Ενώ οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο και άνθρακα μπορούν να κατασκευαστούν οπουδήποτε, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τοποθετούνται εκεί όπου ο ήλιος και ο άνεμος είναι ισχυρότεροι, μερικές φορές μακριά από τα πληθυσμιακά κέντρα και έχουν στοχαστικά χαρακτηριστικά, εξαρτώνται δηλαδή από τον ήλιο και τον άνεμο.
Ολο αυτό απαιτεί πρόσθετους πόρους για τη μεταφορά ενέργειας στο δίκτυο και για τη διαχείριση της ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.
Τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας απαιτούν επίσης περισσότερες επενδύσεις για να αναπτυχθούν και να επεκταθούν. Πρόσθετοι σταθμοί παραγωγής που θα μπορούσαν να κατασκευαστούν τα επόμενα χρόνια μπορεί να καταλήξουν να περιμένει έγκριση από διαχειριστές δικτύου που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αυξημένη προσφορά.
