Από τα ορεινά βοσκοτόπια της Σαβοΐας έως το δέλτα του Ροδανού και τα υπόγεια εδάφη της Ανδαλουσίας, η κλιματική αλλαγή έχει σοβαρές επιπτώσεις στη γεωργία.
.
Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία της γεωργίας και της κτηνοτροφίας σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, η παρμεζάνα, το ρύζι Camargue, η πιπεριά Espelette, οι ελιές Καλαμάτας, τα τυριά Σαβοΐας και το ζαμπόν Ιβηρικής είναι μερικά μόνο από τα τοπικά σπεσιαλιτέ που υποφέρουν από τις επιπτώσεις της. Τώρα οι παραγωγοί επεξεργάζονται λύσεις για τη διατήρηση αυτών των τοπικών παραδόσεων και προϊόντων.
Ο ήλιος της Ανδαλουσίας λάμπει μέσα από τα φύλλα της βελανιδιάς στο καφέ χορτάρι όπου περιφέρονται τα ιβηρικά γουρούνια. Περιπλανώνται μέσα στην "Dehesa", μια τυπική βλάστηση στη νοτιοδυτική Ισπανία γεμάτη από διαφορετικά είδη βελανιδιάς.
Αυτό είναι το ιδανικό περιβάλλον για αυτούς τους χοίρους, για τους οποίους η περιοχή είναι διάσημη για το ζαμπόν "pata negra bellota". Αυτή η ετικέτα υποδηλώνει την υψηλότερη ποιότητα και για να διατηρηθεί πρέπει οι χοίροι να έχουν τουλάχιστον ένα εκτάριο γης για να βόσκουν τα βελανίδια. Αλλά οι βελανιδιές που υποφέρουν από την ξηρασία δεν παρήγαγαν αρκετά βελανίδια πέρυσι. Οι αγρότες έπρεπε να προσαρμοστούν δίνοντας σε κάθε γουρούνι περισσότερο χώρο για να βόσκει και να έχει αρκετό φαγητό. "Αντί να δίνουμε σε κάθε γουρούνι δύο εκτάρια, έπρεπε να τους δώσουμε τρία εκτάρια για να διατηρήσουμε την ίδια ποιότητα", εξηγεί ο Rafael Barandarian, ιβηρίτης χοιροτρόφος στη φάρμα του Cabeza del Gato.
Στη Γαλλία, στην άλλη πλευρά των συνόρων, το πρόβλημα είναι το ίδιο. Τα τυριά Σαβοΐας υποφέρουν επίσης από την ξηρασία που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή. Ο Jean-Luc Duclos εκτρέφει τις 150 αγελάδες του που προμηθεύουν γάλα για τα τυριά Savoy Emmental, Tomme και Reblochon στην κοιλάδα Usses μεταξύ Annecy και Γενεύης. Στο αγρόκτημά του που ονομάζεται "Le Champenois", το γρασίδι είναι συνήθως πράσινο, αλλά μπορεί να μην είναι για όλο το καλοκαίρι. "Αυτό οφείλεται στην ξηρασία", λέει ο αγρότης, δείχνοντας ρωγμές στο χώμα. ''Η έλλειψη νερού σημαίνει ότι το χώμα σφίγγει, συρρικνώνεται και δημιουργεί ρωγμές όπως αυτή. Όταν έρθει η επόμενη βροχή, ίσως μπορέσουμε να τις γεμίσουμε".
Η κύρια πρόκληση είναι να επιτραπεί στις αγελάδες να τρώνε γρασίδι, ώστε να μπορεί να διατηρήσει την ετικέτα IGP (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη) και, πάνω απ' όλα, τα ποιοτικά της πρότυπα. "Αλλά η βόσκηση απειλείται", εξηγεί ο Jean-Luc Duclos. "Η παραγωγή γρασιδιού απειλείται από τις υψηλές θερμοκρασίες. Όταν έχει 30 βαθμούς, το γρασίδι σταματά να αναπτύσσεται". Πέρυσι, 28 είδη τυριών ζήτησαν αλλαγή των προδιαγραφών λόγω των υψηλών θερμοκρασιών.
Στην περιοχή Camargue, στις μεσογειακές ακτές της νότιας Γαλλίας, το πρόβλημα είναι σχεδόν το αντίθετο. Υπάρχει πάρα πολύ θαλασσινό νερό. Ο μεγαλύτερος υγροβιότοπος της Γαλλίας απειλείται επειδή η στάθμη της Μεσογείου ανεβαίνει και το αλμυρό νερό της θα μπορούσε σύντομα να εισβάλει στους ορυζώνες. "Το αλάτι είναι ένα εξαιρετικό ζιζανιοκτόνο", εξηγεί ο Bertrand Mazel, ένας καλλιεργητής ρυζιού και πρόεδρος της ένωσης ρυζοπαραγωγών της Camargue. "Η θάλασσα βρίσκεται στα 37 γραμμάρια ανά λίτρο και ήδη, στα 2 γραμμάρια ανά λίτρο, το ρύζι έχει αρχίσει να υποφέρει".
"Αν συνεχίσουμε να φέρνουμε τη θάλασσα στην Camargue, θα δημιουργήσουμε ένα τεράστιο αλμυρό βάλτο που όχι μόνο θα καταστήσει την περιοχή στείρα, αλλά δεν θα υπάρχει πλέον βιοποικιλότητα, ούτε πανίδα, ούτε χλωρίδα". Η καλλιέργεια του ρυζιού απαιτεί φυτοφάρμακα, τα οποία όμως διασπείρονται στο γλυκό νερό, το οποίο στη συνέχεια απορρίπτεται στο φυσικό περιβάλλον. Οι ερευνητές του Tour du Valat, ενός ερευνητικού ινστιτούτου για τη διατήρηση των μεσογειακών υγροτόπων, λένε ότι η διαδικασία πρέπει να βελτιωθεί.
